Mathilde Pelder

Over mij en mijn werk.

Als kind groeide ik in de jaren 70 op in Almelo, tussen 2 creatieve ouders en een supersportieve zus. Mijn moeder nam me mee naar het creatief centrum Almelo, een grote fabriekshal (overblijfsel van de textielfabrieken) waar in alle hoeken en gaten creatieve werkvormen werden aangeboden. als jongere was dat een droom omgeving: je mocht alles wat je zag uitproberen! Van allerlei print-technieken (linodrukken en etsen), boetseren, gieten, schilderen, werken met krijt, textiel…. Alles wat je maar kon verzinnen kon je doen. Je wees het aan, je kreeg het uitgelegd, en ging het gewoon doen.

Als onzekere tiener zag ik de kunstacademie nog niet zitten en ik werd verpleegkundige. In mijn vrije tijd leerde ik verder:

Het begon met Model en portret bij Marijke van Meel in Maastricht. Marijke legde de nadruk op “niet-prestatie gericht denken”, positieve stimulering en natuurlijk, kijken, kijken en kijken. Een supergoede basis om altijd op te blijven leunen.

Eenmaal in Den Haag neergestreken volgde ik lessen Creatief vormgeven bij Wilma Marijnissen. Daar stond zowel het proces als het eindproduct centraal. Dat onderzoekende proces leerde je vastleggen in een soort artjournal. Het onderzoek was boeiend en belangrijk, je leerde creatief te stromen maar tegelijk ook gestructureerd te denken…
Tegelijk volgde ik het Oriëntatiejaar kunstacademie in Den Haag om te kijken of ik alsnog de kunstacademie wilde doen.

Na mijn verhuizing richting de polder jaren later, heb ik jarenlang geen pen aangeraakt. Mijn aandacht ging naar mijn gezin. Maar t bloed kruipt waar het niet gaan kan en ik belandde bij Lizabeth Valkema aan de eettafel. Als illustratrice van kinderboeken gaf ze mij weer het pengevoel terug en leerde ik weer zoeken en spelen met beeld. In die tijd maakte ik mijn receptenkaarten.

Tussendoor maakte ik diverse muurschilderingen (o.a. bij kinderopvang Takkie in Dronten, de kinder EHBO in het ziekenhuis in Hengelo en bij Centrum de Ruimte in Vierhouten) en raamtekeningen (o.a. bij Thuis Lunch en Living en natuurlijk ontelbare keren bij de basisschool van mijn zoon).
En ik probeerde de overstap naar beeldhouwen bij Michel Bongerdman in de beeldhouwgroep van de Meerpaal. Daar merkte ik dat ik vooral een 2D denker ben en minder geschikt ben voor beelden uit stukken was, klei, steen of hout toveren.

Na de COVID periode wilde ik wel eens echt leren schilderen en kleuren mengen, ik deed altijd maar wat. Dat leer ik nog steeds bij Caroline Heerema in Atelier Elburg. Daar ben ik ook opzoek naar het verschil tussen illustreren en schilderen. Hoe kom je los van lijnen en vlakken…. Gaat niet lukken ben ik bang…. Want de grafische blik zit diep geworteld. Daarom heb ik thuis weer de draad opgepakt met linoleumsnijden. Een beetje thuiskomen.

Inmiddels kan ik creativiteit ook toepassen in mijn werk, namelijk in design thinking en het ontwerpen van nieuwe zorg. Toch een mooie mengelmoes van zorg en creativiteit.